Wandel en zwem avonturen!
Blijf op de hoogte en volg Hugo
29 April 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Vorig reisverslag was ik net klaar met het pakken van mijn spullen voor het volgende weekend: Tauranga!
We zouden met de jongens naar Tauranga af reizen, om daar een nachtje te kamperen en zo veel mogelijks leuks te zien en te doen. Het weer was fantastisch dus het beloofde een mooi weekend te worden. Eenmaal aangekomen in Tauranga zijn we doorgereden naar Mount Manganui, een bergje van 250m hoog die pal naast de oceaan ligt. Dit dus opgeklommen, waarvandaan we enorm mooie uitzichten hadden. Heb nog niet eerder zo mooi over een zee/oceaan uit kunnen kijken!
Daarna zijn we naar de Kaiete Falls gereden. Dit is een trap van een aantal watervallen midden in een bos. We hadden gelezen dat je hier mooi kon wandelen, maar vooral mooi kon zwemmen. De watervallen zijn omsingeld door rotsen, waar je heel mooi vanaf kunt springen. Heel gaaf dus, iets wat ik elk weekend wel zou willen doen. Het water is enorm koud, maar de kick die je krijgt als je van een redelijke hoogte naar beneden duikt is het dik waard!
Na goed afgekoeld te zijn zijn we meteen doorgereden naar de camping. De camping lag langs de McLaren Falls, een riviertje die onder controle werd gehouden door een stuwdam. De camping lag pal naast het stuwmeer, wat een heel mooie locatie was. Hier hebben we gezellig wat gedronken en van de avond genoten. Ook was er naast de camping een bos, waar ook een stroompje liep. Hier zijn we rond middernacht heen gegaan, omdat er gloeiwormen waren. Je kon geen hand voor ogen zien. Je hoorde alleen het water, maar de complete omgeving werd opgelicht door tientallen kleine lichtpuntjes. Zeker in combinatie met het stromende water was dit enorm gaaf. Alsof je door een tunnel liep waar je omsingeld werd door kleine sterretjes. Heel gaaf!
De dag daarna de spullen gepakt en naar de McLaren Falls gelopen. Hier wordt namelijk elke zondag ochtend de dam open gezet, zodat er een hoop water de rivier in kan stromen. De rivier wordt dan ook gebruikt om commercieel op te kayakken en te raften. Het was een mooie omgeving en het was ergens indrukwekkend om die grote hoeveelheid water door de dam te zien stromen.
Vervolgens doorgereden naar de Karangahake Gorge, een kloof waar vroeger goud opgegraven werd. Hier zouden we een aantal uurtjes wandelen en van de omgeving genieten. Het weer zat weer mee en de wandelingen waren heel mooi. Het bracht ons langs diepe kloven, hangbruggen, grotten en een uitgehakte tunnel van +/-500m lang! Een mooie dag dus. Een mooi einde van een fantastisch weekend. Het mooie is dat je op zo'n weekend niet eens geld hoeft uit te geven, omdat er in NZ al zo veel te doen is in de natuur zelf!
Doordeweeks gaan de werkzaamheden gestaag door. Het hardlopen lukt ook nog steeds prima, waar ik blij mee ben. Ook ben ik ondertussen eens naar de kapper geweest. Het lange haar werd ik een beetje zat, dus heb er flink wat af laten halen haha. Ik ben er ondertussen nog steeds niet aan gewend. ;)
Het volgende weekend stond er niks gepland. Ik wou gaan surfen in Muriwai, maar de golven hielpen niet mee. Toch nog in Auckland zelf wat leuks kunnen doen: met een deel van de groep naar Murrays Bay geweest om wat te zwemmen! Het is lekker om hier zo dichtbij de zee te hebben, zo hoef je je niet vaak te vervelen.
Het weekend daarna stond er wel wat groots op de planning. Aangezien het paasweekend 4 dagen duurde wilden we met de groep naar Taupo, een stad in het midden van het Noord Eiland. Vlakbij Taupo ligt namelijk het Tongariro National Park, waar de Tongariro Alpine Crossing te wandelen is. Een hike van 8 uur, die bekend staat om NZ's beste 1-dags wandeling. Leek me persoonlijk heel gaaf om te doen.
Vrijdag dus weg gegaan vol goede hoop. Die hoop verdween echter al snel omdat het weer heel slecht was. We kregen al gauw te horen dat de wandeling dit weekend niet door zou gaan, wat natuurlijk een grote telleurstelling was. We hebben nog een aantal leuke dingen gedaan, zoals mountainbiken, maar het was de lange reis helaas niet waard.
Gelukkig was het weekend daarna, vorig weekend, een enorme goedmaker!
Afgelopen weekend zijn we namelijk naar Coromandel geweest, om de Pinnacles Hike te wandelen. Dit is een gebergte waar enorm veel wandelpaden te vinden zijn. Het gebied wordt gekenmerkt door de vele rots pieken op de bergen (de pinnacles). Ook is hier begin 20e eeuw enorm veel hout gekapt, waar nog veel van te zien was. Zo liepen er overall nog stukken spoor en konden we hier en daar nog de resten van dammen zien. Die dammen hielden het water en de boomstammen vast zodat deze later met het water mee vervoerd konden worden. Grappig om te zien.
Zaterdag zijn we vertrokken, om bij aankomst meteen de wandelschoenen aan te trekken. Na 4 uur wandelen zijn we aangekomen bij de berghut. Hier zouden we een nachtje doorbrengen. De hut zou die avond vol zitten. Na onze spullen hier gedumpt te hebben zijn we doorgeklommen naar de top van de 'Pinnacle'. Hiervoor moesten we trappen, ladders en rotsen beklimmen. De spitse bergtop gaf soms wel de kriebels, maar eenmaal bovenop was het uitzicht fantastisch. Je kon de oostkust zien, en ver richting het westen, waar op dat moment de zon onderging. De zon onder zien gaan in zo'n mooie omgeving was geweldig.
Hierna zijn we weer gauw naar de berghut gewandeld om daar van de avond te genieten. Het slapen ging enorm slecht. De bedden lagen niet helemaal lekker, maar het grootste probleem lag onder ons. Wij sliepen boven op de stapelbedden. Hieronder lag een Chinees die de hele nacht door heeft lopen brullen alsof zijn leven er van af hing. Normaal kan ik wel door wat geluid heen slapen, maar zijn gesnurk voelde alsof een aardbeving bij elke ademhaling onze bedden deed schudden. Gelukkig heeft hij wel prima geslapen!
De dag daarna ging om 6:00 weer de wekker, om weer de top van de Pinnacle te beklimmen, ditmaal voor de zonsopgang. We wouden namelijk de zon zien opkomen uit de oceaan. Het weer was helder, waardoor we de zon letterlijk uit het water zagen komen. Heel gaaf om te zien en zeker de moeite waard!
Hierna zijn we rustig aan via een andere route terug naar de auto gelopen, waarna we rustig terug naar Auckland zijn gereden.
Dat brengt mij weer naar de tegenwoordige tijd. Volgens mij ben ik niks vergeten! Het weer in Nieuw Zeeland, en met name Auckland, wordt wat slechter, aangezien het hier ondertussen herfst is. Het tijdsverschil is in plaats van 12 uur nu ook nog maar 10 uur. Ik weet nog niet wat er de komende tijd op de planning staat, maar ik weet zeker dat de weekenden mooi zullen blijven. Ook hoop ik snel terug te kunnen naar het Tongariro National Park, om alsnog die wandeling te doen!
Ik hoop dus dat ik daar de volgende keer wel over kan schrijven! :)
Voor nu maak ik er weer een einde aan. De tijd blijft hier nog steeds voorbij vliegen: over 56 dagen ben ik alweer terug in het (zonnige) Nederland!
Tot de volgende keer ;-)
-
30 April 2014 - 17:11
Danielle:
Klinkt zeer goed allemaal, nog veel plezier de komende tijd! -
30 April 2014 - 20:06
Marion:
Wat een avontuur! Nu maar hopen dat je toch de "Lord of the rings" wandeling kan doen. -
01 Mei 2014 - 22:03
Oma En Opa Koornneef:
Wat een mooi land wat jij kunt bewonderen en van genieten.
Ik denk dat je tijd te kort komt om alles te kunnen zien, maar dit heb je vast.
Een hartelijke groet van ons beiden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley