Eerste avonturen in NZ

Nieuw-Zeeland blijft fantastisch! Het leven hier is goed. Snap wel dat dit land jaarlijks bovenin de lijsten staat van beste leefbaarheid.

Eens kijken, mijn vorige reisverslag was van 29 januari.. Moet dus veel dagen inhalen haha.

De 29e was de dag waarop ik mijn beeldschone auto praktisch stal van een backpacker die zijn reis vervolgde in Zuid-Amerika. Vind nog steeds dat ik voor het geld een prima auto heb.

Dus, de de 29e mijn reisverslag beeindigt met het idee om die avond te gaan hardlopen. Heb namelijk niet voor niets mijn schoenen meegebracht. Kon Northcote Point nog niet uit mijn broekzak, dus zou het gewoon maar op het lopen zetten en zien waar het schip strand. Bidden dat ik niet te veel stijle hellingen tegen kom (Auckland barst ervan!). Ik dus lopen. Eerste vreemde straat in --> HEUVEL van 80 meter. Deze jongen was dus goed klaar toen ie er eenmaal boven was. De rest van de rit als een zombie over de straten gestrompeld, met af en toe een doodlopend weggetje. Heb wel ook een tijdje langs het water gelopen, waarbij Auckland's Central Disctrict heel mooi te zien is!

Ik moest natuurlijk ook nog een gitaar vinden. Is me gelukt! :) Via een veilingsite geboden op een simpel ding, en hem de dag daarna opgehaald. Net als mijn auto een enorm lelijk en goedkoop ding. Klinkt niet heel veel beter helaas, maar ben toch tevreden. Heb er ook maar omgerekend 22 euro's voor betaald, dus wat verwacht je? Met nieuwe snaren klinkt die ondertussen ook wat beter gelukkig!

De dag na mijn hardloopavontuur was geweldig! Ben met de auto en de gitaar naar Piha Beach gereden. Mijn eerste kleine tripje hier. Piha ligt op een uur rijden van Auckland, door smalle, kronkelende, bijna dichtgegroeide heuvelweggetjes. Piha Beach is een strand ten westen van Auckland, dat bekend staat om zijn goede, maar gevaarlijke surfomstandigheden. Daarnaast is het er gewoon heel mooi. Heb niet gesurfd, enkel rondgedwaald, bewonderd, gitaar gespeeld en jaloers gekeken naar de mensen die wel surften. Enorm mooie foto's gemaakt van de omgeving. Ook de auto bracht me goed heen en weer. Echt een mooie dag.

De verdere vrije dagen die ik nog had voordat ik werd verwacht op het werk zijn rustig verlopen. Een mooie barbecue gehad met de andere interns die over heel Auckland stage lopen, naar het strand geweest, veel gitaar gespeeld. Vlak bij waar ik woon is een strand met uitzicht op de stad, waar ik een leuke cover heb op kunnen nemen met mijn nieuwe gitaar: http://www.youtube.com/watch?v=BW5v4TygYLs . Ook nog vaker hardgelopen, en een relatief vlak rondje gevonden. Dat is beter zo, hoef ik me in ieder geval niet compleet te schamen voor mijn looptijden.

Toen 3 februari werd ik dus verwacht op het werk. Lekker vroeg de wekker (6:00), dus dat ritme zit er ondertussen wel in. Stage is leuk, ga hier een mooi afstudeerproject doen, en collegas zijn vriendelijke gasten. Als ik op tijd weg ga en de drukte op de weg ontwijk ben ik net 20 minuten onderweg, wat prima te doen is. Een rijdende auto is echter een grote factor in deze reistijd. Dat verklaart waarom ik de dag daarna wat langer deed over mijn reis. Mijn autotje wou niet starten... Potverdorie zei ik. ;) Nu kwam het nu eens goed uit dat Auckland heuvelachtig is, aangezien ik zo de auto aan het rollen kon krijgen, en zo de auto dus kon laten starten met de koppeling (zonder Ben had ik dit niet geweten..) Heb zo dus toch naar het werk kunnen rijden. Daarna direct dat ding bij een garage gedumpt. De volgende dag heeft de aardige behulpzame Ben me afgezet op werk (held). Ik kon de auto na het werk gelukkig al weer ophalen bij de garage, met een rekening van $213,90. (er ontglipte mij weer een potverdorie) Ach, hij doet het weer, en gezien de aankoopprijs ben ik nog steeds redelijk goedkoop bezig. Ik hoop dat deze lijn alleen niet wordt doorgetrokken gedurende de komende weken..

De donderdag was een nationale feestdag, dus een dag vrij! Lekker! Met een andere intern naar 't strand geweest, en wat gezwommen en een balletje getrapt. Ondanks de dichte bewolking (heb de zon geen 1x gezien die dag) toch lichtelijk verbrand.. Aardig oppassen daarvoor dus. De rest van de week (vrijdag) rustig aan gedaan, en nog lekker kunnen hardlopen.

Dat brengt mij tot vandaag, zaterdag, wat ook een geweldige dag was. Ben met 3 andere interns (allemaal NL) in de auto naar Muriwai Beach geweest, een surfstrand een stukje boven Piha Beach. Hier boarden en wetsuits gehuurd, en gesurfd! Super gaaf. Verassend zwaar, dat wel, maar echt tof. Het lukte een aantal keren om goed op het board te staan, en een golf uit te surfen. Ook het strand was enorm mooi, het weer zat mee, en het surfen lukte dus. Echt tof! Ook de auto stond zijn mannetje haha.

Anyway, het leven in NZ is goed. Heb mijn draai ondertussen wel gevonden. Zeker met mijn gitaar, het hardlopen, het werk en de auto. Heb het hier enorm naar mijn zin, en verbaas me elke dag nog wel over hoe mooi dit land is. Toen ik naar Piha ging zat ik echt letterlijk te juichen in de auto toen ik het strand, de zee, en de kliffen door de bomen zag steken. Een moment van kippenvel. Wat is NL dan een saai landje wat betreft de natuur. De "wow" factor is hier enorm.

De fotos van de afgelopen dagen staan hieronder, waaronder ook een wat meer onthullende foto van mijn auto (voor de liefhebbers).

Tot snel! ;-)